About me
Op mijn elfde heeft mijn vader me voor het eerst mee naar de driving range genomen, eigenlijk geheel zonder grote bedoelingen aangezien ik een fanatiek hockeyer was. Maar oeps, het was liefde op het eerste gezicht! Vanaf toen ging er geen dag voorbij dat ik niet op de golfbaan te vinden was. Elke dag na school ging ik op mijn fiets naar de golfbaan om pas tegen bedtijd weer thuis te komen.
Toen ik naar de middelbare school ging heb ik niet gekozen voor een speciale school met een sportstatus, maar gewoon voor het Stedelijk Gymnasium in Den Bosch. Achteraf was dit voor mij een goede manier om efficiënt te leren plannen en met mijn tijd om te gaan. Ik wilde zoveel mogelijk tijd over houden om op de golfbaan te kunnen zijn. Eigenlijk was het andersom: naast golf moest ik genoeg tijd zien te vinden voor school 😉
Mijn ouders hebben zich altijd op de achtergrond gehouden. Het moest helemaal mijn eigen ding zijn en ik moest alles helemaal zelf regelen, geen gepamper. Dit is iets waar ik ze nu enorm dankbaar voor ben. Ik beschouw dit ook als een van mijn sterke eigenschappen als professioneel golfer: als je iets wilt, hoe klein ook, dan zul je daar hard voor moeten werken. Ik ben mentaal gehard, heb een ijzeren discipline en een goed stel hersens.
Hoe dan?
Voor mijn lange trainingsdagen heb ik veel energie nodig, maar gelukkig ben ik een enorme gezondheidsfreak. Samen met mijn voedingsdeskundige Brenda Frunt stel ik voedingsschema’s samen en ik wijk hier nooit vanaf.
Ik wil namelijk elke maand al mijn waardes kunnen meten (vetpercentage, spiermassa, hartslag in rusttoestand en actieve toestand, energie door de dag heen, en nog veel meer) om dit vervolgens samen met Brenda te evalueren. Aan de hand van onze metingen kunnen we dan mijn voedingsschema’s eventueel aanpassen. Op deze manier kun je telkens blijven bouwen op een stevige fundering en weet je precies wat werkt en wat juist niet. Dit is een techniek die ik natuurlijk niet alleen op mijn voeding toepas, maar ook op al mijn andere soorten trainingen.
En nu?
Na mijn laatste seizoen als amateur te hebben gespeeld werd ik op 19 oktober 2017 officieel professional. Er zijn in het professionele circuit in Europa een aantal verschillende niveaus. Bovenaan staat de European Tour, vervolgens de Challenge Tour en Alps Tour en daaronder een aantal kleinere internationale tours voor professionals die geen speelrecht voor een van de drie hoogste niveaus hebben behaald.
Zomer 2017, nadat mijn Gymnasium diploma binnen was heb ik besloten dat ik voor de Alps Tour wilde gaan. In december heb ik meegedaan aan de kwalificatie van de Alps Tour voor het seizoen van 2018. Ik ben hierin tot de Final Stage gekomen en had daarmee mijn kaart behaald! A happy man;)
Deze Alps Tour werd gespeeld over ongeveer 15 toernooien per jaar door (voornamelijk) Europa en Egypte, elk van 3 of 4 dagen. Doordat ik het financieel niet voor elkaar heb gekregen heb ik in 2018 in mijn eerste jaar slechts de helft van het aantal toernooien kunnen spelen. Tóch was het een succesvol seizoen met goede prestaties op de Alps Tour. Ik heb de rest van mijn jaar opgevuld met toernooien in Nederland. Hier maakte ik weinig kosten en heb ik een hoop prijzengeld verdiend waar ik mijn Alps Tour toernooien mee heb kunnen financieren.
Eind 2018 heb ik voor het eerst meegedaan aan de kwalificatie voor de European Tour, het allerhoogste niveau. Ik wist van tevoren dat dit hoog gegrepen was maar ik had dusdanig vertrouwen in mijn ontwikkelingen en mijn spel om de keuze te maken. Ik merkte dat het anders was dan de andere toernooien die ik heb gespeeld, ik voelde een andere druk en verloor op het toernooi het vertrouwen in mezelf. Ik ben niet in de buurt van mijn A-game gekomen en was vroegtijdig uitgeschakeld. Ik baalde hier zo enorm van, het was zeker niet voorbij na een paar nachtjes slapen…
Maarja, de knop moest om. Er gaan waarschijnlijk nog wel meer van dit soort tegenslagen komen en de volgende kwalificatie kwam er aan!
Na door de First Stage van de kwalificatie te zijn gekomen bleef ik met de beste 110 van de 230 man over in de Final Stage. De beste 65 spelers in deze stage zouden 80% speelrecht behalen, de beste 20 spelers behalen de allerbeste speelrechten en mogen alles spelen. Ik kwalificeerde me overtuigend en speelde mezelf in de top 20! Dit was voor mij het eerste moment waarop ik weer écht blij was na een lange tijd waar het elke keer net niet lukte.
Na de start van het seizoen te hebben gespeeld met 2 toernooien in Egypte en 3 toernooien in Marokko, heb ik me (wederom) uit moeten schrijven voor de daaropvolgende toernooien doordat ik het niet meer kon bekostigen. Als er iets is waar ik het meeste moeite mee heb in het leven van een professioneel golfer dan is het het financieren van alle inschrijfgelden, coaching en reis- en verblijfskosten.
Maar ook dat hoort er bij! Ik ben momenteel druk bezig om te zorgen dat dit me nooit meer gaat gebeuren! Ondertussen speel ik de grootste professionele toernooien in Nederland. Hiermee blijven mijn kosten laag, behoud ik mijn wedstrijdervaring en probeer ik bovendien zoveel mogelijk geld bij elkaar te spelen.
Later dit jaar terugkeren op een internationale tour biedt voor mij geen perspectief. Dit aangezien mijn concurrenten in de door mij gemiste wedstrijden een onoverbrugbare voorsprong in punten hebben geslagen.
Mijn speelschema dit jaar is voor u als toeschouwer dus wel een stuk interessanter geworden! Ik zal veel toernooien in het land spelen en daarnaast wil ik me kwalificeren voor het KLM OPEN, dat onderdeel van de European Tour uitmaakt. Bij welk toernooi zie ik u?